مطالعه الگوی پروتئینی پاستورلامولتوسیدا جدا شده از طیور و مقایسه حدث پروتئین تیپ های شناسایی شده در موش

هدف : تعیین ویژگی الگوی پروتئینی و طبقه بندی نمونه های پاستورلا مولتوسیدا جدا شده از طیور استان مازندران، بررسی ایمنیت متقاطع و نیز مقایسه حدت پروتئین تیپهای شناسایی شده در مدل موشی. نمونه ها: تعداد 18 نمونه پاستورلا مولتوسیدا جدا شده از طیور استان مازندران که در طی ده سال (1388-1368) در موسسه رازی جدا شده اند. روش : مقدار 30-25 میکروگرم پروتئین خام تهیه شده از جدایه ها در سیستم ناپیوسته در ژل سدیم دو دسیل سولفات پلی آکریل آمید الکتروفورز گردید. غلظت آکریل آمید در ژل جدا کننده 5/12 درصد و در ژل متراکم کننده 5/4 درصد بود. حداقل دوز کشنده هر تیپ پروتئینی با تزریق رقتهای مختلف باکتری پاستورلا مولتوسیدا به گروههای سه تایی موش از طریق داخل صفاقی تعیین گردید. چهار گروه ده تایی موش ایمن شده با سویه واکسینال به همراه چهار گروه ده تایی به عنوان کنترل برای بررسی ایمنی متقاطع با سایر تیپهای پروتئینی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج : بیش از 30 باند پلی پپتیدی در فاصله بین 24 تا 174 کیلو دالتون مشاهده شد. شکل کلی الگوهای پروتئینی جدایه ها بسیار به هم شباهت داشت. اختلاف عمده بین آنها در محل قرار گرفتن یکی از باندهای اصلی موسوم به پروتئین h بود. این باند در جدایه های مختلف در سه موقعیت 38، 5/36 و 34 کیلو دالتون قرار داشت که بر همین اساس جدایه ها را در سه پروتئین تیپ (iii , ii , i) جای داد. ایمن سازی گروه های موش با سویه واکسینال (پروتئین تیپ i) توانست آنها را در مقابل چالش با پروتئین تیپ همنوع (همولوگ) حفاظت نماید. نتیجه گیری : بر اساس یافته های این مطالعه تهیه یک واکسن پلی والان متشکل از هر سه پروتئین تیپ جهت پیشگیری از وبای مرغان در این منطقه پیشنهاد می گردد.